Laten we het hebben over namen voor je kind. Heb jij je ook al afgevraagd, in deze tijd van de coronapandemie, of er mensen zijn die Corona heten? Misschien heb je er een nieuwsbericht over gelezen. Ik herinner me wel gelezen te hebben dat er mensen zijn met die naam. Ook is hier in de buurt een snackbar die Corona heet. En dan is er natuurlijk het bier met die vermaledijde naam. Ik heb het niet onderzocht, maar ik heb het donderbruine vermoeden dat ze momenteel niet goed draaien. In dit artikel wil ik het over trends in namen hebben – gewoon omdat ik het leuk vind. Heb jij ook iets met namen en ben je benieuwd wat de trends zijn of ben je naarstig op zoek naar een naam voor je baby? Lees dan verder.
Huidige trends in babynamen
Allereerst wil ik toch kwijt dat ik ‘babynamen’ een raar woord vind. Als je je baby een naam geeft, geef je die toch voor de rest van zijn of haar leven? Er zijn natuurlijk mensen die hun naam veranderen, maar je gaat ervan uit dat je de naam voor je kind voor altijd geeft. Ik vind ‘babynamen’ dus volstrekt onzinnig; laten we het gewoon namen noemen.
Hier heb ik enig onderzoek naar verricht. Hoe noemt zwanger Nederland tegenwoordig zijn kindje? Welnu, hier volgt een kleine greep uit de meest gegeven meisjesnamen van de afgelopen jaren: Mila, Julia, Sophie, Tess, Emma, Lot, Mae, Roos, Anna, Ella en Noor. Of Raza, Aya, Yarah, Elif en Elisa.Voor jongens: Finn, Dean, Jack, Bram, Levi, Jayden, Noud en Thomas. Qua islamitische namen zijn Ahmed, Hamza, Ayoub en Ilias populair.
Wat vindt men belangrijk bij de keuze van een naam voor het kind?
Mensen vinden nog steeds de herkomst en betekenis van de naam belangrijk. Ook geven veel ouders hun kindje een tweede naam, vaak omdat ze zo makkelijker een geliefd familielid kunnen vernoemen. Als je bijvoorbeeld een oma hebt die Mien heet, en je wilt je dochter graag naar haar vernoemen maar zit niet op de roepnaam ‘Mien’ te wachten, kun je haar als tweede naam Mien of Mina geven. De mogelijkheden zijn natuurlijk zowat onuitputtelijk.
Welke namen gaven we onze kindjes eerder?
Laat ik eerst niet te ver teruggaan. Als ik bedenk dat de baby’s van nu geboren worden bij ouders van pakweg een jaar of dertig, dan komen die ouders dus uit het jaar 1990 ongeveer. Hoe noemde men zijn kind in 1990? Lees vooral verder; wie weet vind je hier je lang gezochte prachtige maar niet te moderne naam!
Welnu, in 1990 hoorden bij de populairste jongensnamen: Thomas (toen ook al dus), Mark, Dennis, Jeroen, Bram en Kevin. De meisjes noemde men massaal Sanne, Linda, Michelle, Chantal, Anouk, Laura en Mandy.
Welke namen waren in de jaren ’70 in zwang?
Laten we nog iets verder teruggaan in de tijd. Hoe noemden ouders hun kindje in 1970? Zelf ben ik in dat jaar geboren, en dat geldt ook voor mijn man. En kijk eens aan, ik zie dat mijn naam Inge op de lijst prijkt. Toch zei mij moeder ooit dat er destijds weinig Inges geboren werden. Dat zal vast ook streekgebonden zijn geweest. Volgens haar waren er wel veel Ingrids (wat ik later ook zeker heb gemerkt!) en hadden zij en mijn vader mij daarom toch Inge genoemd. Verder werden meisjes in dat jaar vaak Monique, Karin, Jolanda, Saskia, Miranda of Patricia genoemd. Het verbaast me niets – in mijn klas op de basisschool zaten twee Miranda’s. Verder hoorde je veel Anita’s. Ook die naam was bij ons alom vertegenwoordigd. Dat geldt ook voor Marion. In de brugklas zaten bij mij drie Marionnen! En dat terwijl we slechts achttien kids in die klas hadden. Overigens werd de naam ook vaak als Marjon geschreven. Ik weet niet zeker hoe het ging in andere delen van het land, maar bij ons in Brabant hoorde je nauwelijks verschil tussen ‘Marion’ en ‘Marjon’.
Een de jongens? Nou, nog steeds even naar mijn oude klas kijkend, dan zaten er twee Marken in, en ook twee Marko’s. Die zie ik dan ook keurig terug in een lijst van populaire jongensnamen uit 1970. Verder kozen veel mensen in die tijd de naam Stefan, Dennis, Paul, Remco, Frank, Johan, Erik, Peter, Bart en Ronald. Ik weet niet wat jij ervan vindt, maar ik vind ze niet zo heel erg tot de verbeelding spreken. Dat is natuurlijk puur een kwestie van smaak, en smaken verschillen, gelukkig maar!
Hoe noemden onze grootouders hun kind?
Vroeger – in de tijd dat onze grootouders jonge ouders waren, werd de klank van een naam helemaal niet zo belangrijk gevonden. Het was in veel families veel belangrijker dat de jonge spruiten vernoemd werden. Vaak werd de eerste zoon in het gezin vernoemd naar een van de opa’s of de vader. Variatie was er nog veel minder dan nu. In het jaar 1950 werden veel meisjes Hendrika genoemd, of Cornelia, Maria, Johanna, Jacoba of Theodora. Het waren vaak wat langere namen, maar men kortte ze vaak af. Iemand met de naam Elisabeth werd dan vaak Lies of Betje genoemd. Of Josephina werd Fien. Vaak was daarvan het gevolg dat iemand in dezelfde familie met meerdere roepnamen door het leven ging. Zo heette mijn oma, die in 1903 geboren was, Cornelia, maar ze werd door de ene ‘Corrie’ genoemd en door de andere ‘Neel’. Tegenwoordig zouden ouders die hun kind – ik noem maar een naam – Anastacia hebben genoemd, niet zo blij zijn als de helft van de familie ‘Anna’ zou zeggen en de ander helft ‘Stas’. Maar zoals ik al zei, werd er vroeger veel minder ophef gemaakt over namen.
Kijken we naar de namen van de heren in 1950, dan zien we ook de wat langere namen, die echter steevast afgekort werden. Johannes (Hans), Cornelis (Cor), Gerardus (Gerard), Willem (Wim) en Frederik (Fred). Zoek je dus een lekker ouderwetse naam voor je zoon, van wie er niet straks vijf in de klas zitten, kies er dan hier eentje uit of kies voor Evert, Simon, Karel, Andries, Harry of Marius.
Inspiratie opdoen met ongebruikelijke namen?
Tegenwoordig kan veel, wat naamgeving betreft. Mensen verzinnen de meest exotische namen; vaak een samenraapsel van meerdere namen, bijvoorbeeld om twee familieleden te vernoemen of gewoon vanwege de klank of om origineel te zijn. Ambieer jij dat ook voor je kind? Wat dacht je van de volgende namen die ik tegenkwam: Cataleya, Garyjay, Babyrose, Bliss-Blitzer, Charity, Diamond-Earl, Don-Juan, Godspower, Heavenly, Kam-Ping, Liuliana, Misty-Virgin, Petit-Loup, Tiger-Lily, Zorro-Banderas, Zeus-Jan, Berlusconi, Geisha en Belofte. Tja, ik kan er ook niks aan doen. Don’t shoot the messenger!
Mag je zomaar elke naam geven?
Je zou het haast denken als je bovenstaand lijstje ziet. Toch is dat niet het geval. Er zijn enkele regels waaraan een naam moet voldoen. Ten eerste mag een naam geen verwarring scheppen. Daarom is de naam Bart niet toegestaan voor een meisje. Ook mag de naam anderen niet schaden. Een bestaande familienaam mag niet als voornaam worden gegeven als deze niet gebruikelijk is. Ten slotte mag je kind geen trauma krijgen van de naam, en daarom zal de ambtenaar bij wie je je kind aangeeft een al te absurde of aanstootgevende naam weigeren. Toch glippen er nog wel dubieuze namen doorheen. Tegenwoordig kan veel. Enkele namen die ik tegenkwam en waarvan je zou kunnen denken dat ze niet zo’n goed idee zijn, zijn Loezer, Astma, Cash en Zoen. Overigens let de ambtenaar van de burgerlijke stand ook nog op de combinatie met de achternaam. Levert het geheel een rare combi op, dan kan het worden geweigerd. Uiteraard verschilt het ook per land welke namen worden toegestaan en welke niet. In Portugal zijn korte roepnamen verboden. In IJsland komen de letters C, Q, W en Z niet voor. Een naam met deze letters is dus een No-Go.
Naam veranderen?
Tot slot: het is tegenwoordig niet zo moeilijk je voornaam te veranderen. Je gaat langs bij de burgerlijke stand en hup, in een paar dagen is het geregeld. Leuk voor je ouders, die zich de allergrootste moeite hebben getroost jou de prachtigste naam te geven die ze maar konden bedenken. Stel je voor, eindelijk hebben ze de naam: Bartholomea. Een samenraapsel van opa Bart en oma Mea. En dan komt ze met een big smile binnengewandeld: “Pa en ma! Luister en huiver. Ik heb m’n naam laten veranderen – ik ga voortaan niet meer als Bartholomea door het leven. Noem me voortaan Bep!” Tja, je hebt het te accepteren, niet?
Succes in elk geval met je zoektocht naar de allermooiste naam. Bedenk dat je kind er zijn of haar hele leven mee moet doen. Uitzonderingen daargelaten, want zie bovenstaand voorbeeld. Ook kan het natuurlijk gebeuren dat je zoon later een meisjesnaam kiest, zoals een vriendin van mij – eerst een vriend – die Chris heette en nu Christina. De uitspraak van Shakespeare “What’s in a name?” heeft voor deze mensen waarschijnlijk toch een diepere betekenis.
♥ ♥ ♥ Op Go or No Go wordt gebruik gemaakt van affiliate links. Dit betekent dat als jij op een van de links klikt, wij daar mogelijk een kleine commissie over krijgen. Het kost jou niets extra, maar het levert ons wel wat op. Met deze opbrengsten kunnen we deze website onderhouden. Ook krijgen wij soms betaald voor een artikel of we krijgen een product in ruil voor een blogpost. Onze mening blijft hierdoor nog steeds onveranderd en eerlijk. Voor meer informatie kun je de disclaimer doorlezen. ♥ ♥ ♥
No Comments